هفطارا بالاق
چهلمین هفطارا
میخا 5/6 – 6/8
اگر پاراشای حوقَت، دوتایی باشد، این هفطارا خوانده می شود
میخا ششمین ناوی از گروه دوازده پیامبران فرعی يیسرائل، از شهر مورِشت در یِهودا بود که در دوران سلطنت سه پادشاه آن – یوتام، آحاز و حِزقیا (3170 تا 3220 عبری) در یِروشالَییم، ملت يیسرائل ساکن یهودا و شومرون را ره می نمود. او با شیوه و سبکی همانند یشَعیا، به ابراز نگرانی از نزول اخلاق و ایمان در میان قوم يیسرائل می پردازد و درباره نجات نهایی یروشالییم و دوران ظهور ماشیَح نوید می دهد.
وی گزیده تمام قوانین و دستورهای تورا را سه اصل می داند که قوم يیسرائل با رعایت آن در حقیقت، تمام فرمانها و احکام تورا را جای آورده اند. این اصول عبارتند از:
1. رعایت انصاف و عدالت کامل در همه زندگی
2. شیفته رحم، شفقت و مهربانی به یکدیگر بودن
3. تواضع، فروتنی و دوری از هر کبر، غرور و خودپسندی
این سه اصل که از دید میخا، پایه و اساس تمام آیین يیسرائل را می سازد، آخرین آیه و حسن ختام برای هفطارای بالاق است. اشاره وی به