اعیاد آغاز سال را در دین یهود می‌توان به سه دسته تقسیم کرد
نخست، ابتدای ماه نیسان، ماهی که عید پسح (فطیر) در آن واقع می‌شود
و در تورات (سفر خروج ۲:۱۲) آمده است: «ماه نیسان، برای شما اول همه‌ی ماه‌ها باشد
دوم، روش هشانا (آغاز سال نو عبری و آفرینش حضرت آدم)
سوم، ایلانوت
(Ilanot – Tu BiShvat) که آغاز سال نو برای درختان محسوب می‌شود
ایلانوت تقدیس و بزرگداشت درختان و گیاهان و آفریننده‌ی آنها در دین یهود است. این روز در اعتقادات یهود اول سال درختان محسوب می‌شود و مبنای زمانی محاسبه‌ی برخی از قوانین شرعی مربوط به استفاده از محصولات کشاورزی و میوه‌های درختان تازه کاشته شده، ایلانوت می‌باشد
یهودیان، همه‌ساله در پانزدهمین روز از ماه شواط، میوه‌های مختلف را با خواندن دعاهای مخصوص می‌خورند و خداوند را سپاس می‌گذارند. از میوه‌هایی که در شب ایلانوت خورده می‌شود
زیتون، خرما، انگور (کشمش)، انار، انجیر، جو و گندم که دارای اهمیت خاصی هستند، در رأس قرار دارند
مراسم روز ایلانوت
در ۱۵ ماه عبری شواط در نمازهای صبح و بعدازظهر، ویدوی (اعتراف به گناه) از تفیلا (نماز) حذف می‌شود.
گرفتن روزه‌ی - تعنیت - دسته‌جمعی و مراسم گریه و زاری مجاز نیست.
چنان‌چه داماد در این روز بخواهد مراسم عقد به‌جا بیاورد از گرفتن روزه معاف است.
۴- از دیگر مراسم ایلانوت گرد آمدن افراد خانواده و خوردن انواع میوه‌ها همراه با براخا (دعای شکرانه) است. هم‌چنین مرسوم است متنی از تورات (مرحله سوم آفرینش به‌وجود آمدن گیاهان کتاب پیدایش فصل اول آیه ۹ تا ۱۳) و نیز بخشی از میشنا (تورات شفاهی) و زوهر (کتاب عرفانی یهود) قرائت می‌شود و با انجام مراسم ایلانوت، سال پُر برکتی را برای درختان آرزو می‌کنند